مردم بغداد به ازای هر 2 ساعت برق 4 ساعت را بدون برق میگذرانند و یا از ژنراتورهای محلی برق خریداری میکنند و برای آن هر آمپر حدو10 هزار دینار پرداخت میکنند و اگر بخواهند شب هم به همین منوال برق داشته باشند باید هزینه مضاعفی متقبل شوند. سر جمع هزینه ماهانه یک خانوار با برق شبانه روزی بدون توانایی استفاده از کولر های گازی و وسایل پرمصرف نظیر مکروویو، اجاق برقی، هیتر و …حدود 100 هزار دینار میشود.
یک کارگاه صنعتی پلاستیک با یک سوم ظرفیت با 5 کارگر در ماه 3000دلار هزینه برق میپردازد
عراق در حال حاضر قادر به تولید 8000 مگاوات برق است در حالی که تقاضای 14000 مگا وات برق را دارد این تنها در صورتی است که بقیه شرایط را ثابت در نظر بگیریم، تقاضای رفاهی مردم بالاتر نرود (و نخواهند در دمای بالای 50 درجه از کولر گازی استفاده کنند و یا وسایل جدید و پرمصرف خانگی بیشتری خریداری کنند) و کارخانه های تعطیلی کنونی که طبق برخی اظهارات 90 درصد شرکتهای صنعتی را تشکیل میدهند، تعطیل باقی بمانند
در صورت نیاز به توسعه صنعتی عراق و راه اندازی کارخانه های تعطیل کنونی عراق از 20000 تا 24000 مگا وات برق نیاز دارد. این در حالی است که گازرسانی و لوله کشی گاز برای تامین سوخت ژنراتورها موجود نبوده و تامین گازوئیل نیروگاه ها هم با مشکل مواجه هستند. فلذا سریعترین راه حل خرید برق از کشورهای همسایه است و از آنجا که دولت برای تامین برق مردم نمیتواند هزینه تمام شده را دریافت کند، عملا به صورت یارانه به مردم باید تحویل نماید و برای دولت هزینه بر خواهد بود. بهترین راه حل فروش متمرکز برق (از طریق شرکت های تامین کننده با شریک محلی و نیروگاه های مرزی با نصب کنتور و دریافت مبالغ آن مانند کشورمان) به مصرف کننده نهایی است. در این صورت نیز مشکل عدم پرداخت هزینه از طرف مصرف کنندگان مشکل جدی خواهد بود، که بایستی با تجمیع کنتورها در پستهای محلی برق اقدام به قطع فوری برق نمود.
